Դեկտեմբերի 20-ին մենք մեր դասարանով գնացինք Երևանի պատմության թանգարան։
Թանգարանում էքսկուրսավարը մեզ պատմեց մեր սիրելի Երևան մայրաքաղաքի մասին։ Այնտեղ մենք մասնակցեցինք հետաքրքիր խաղի։ Դրա ընթացքում մենք հին Երևանի մասին (17-19-րդ դարերի) մեծ տեղեկություններ ստացանք: Հետո մենք լսեցինք ձայնագրություն, որը պատմեց մեր քաղաքի մասին։ Ձայնագրությունը լավ լսելուց հետո էքսկուրսավարը մեզ տվեց հարցեր (այդ ձայնագրության հինման վրա)։ Այն թմում որ ես գտնվում էի անունն էր՝ Երևան իսկ որում Նատալին էր՝ Էրեբունի։
Խաղից հետո շարունակեցինք ճանապարհորդությունը ։ Մենք ուսումնասիրեցինք տարբեր հին առարկաներ՝ մետախադրամներ, տարազներ, զարդեր և այլն։ Ծանոթացանք նաև հայ աստվածների հետ, որոնցից ամենագլխավորները երեքն էին։ Ի դեպ մենք իմացանք, որ հին ժամանակ Երևանում միայն հարուստ աղջիկները կարող էին շատ-շատ գեղեցիկ տարազ-հագուստ կրել։ Թանգարանի մուտքից դեպի աջ գտնվող սյուների վրա փորագրված էր Հին Հայաստանի բոլոր 12 մայրաքաղաքների անունները։ Թանգարանի կողքը գտնվում էր Կոմայգին։ Այգում մենք նստեցինք և նախաճաշեցինք։ Այդ ամենից հետո եկավ մեր ավտոբուսը և մենք վերադարձանք դպրոց։
Երևան քաղաքի պատմության թանգարանը հիմնադրվել է 1931 թվականին: Սկզբում կոչվել է Կոմունալ թանգարան, իսկ 1936 թվականին վերանվանվել է Երևան քաղաքի պատմության թանգարան: 1936թ. թանգարանը տեղափոխվել է Կապույտ մզկիթ (Գյոյ-ջամի), որտեղ գործել է մոտ 60 տարի:
Էրեբունի բերդաքաղաքը գտնվում է Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանի Էրեբունի վարչական շրջանում: Հիմնադրվել է մ.թ.ա. 782 թվականին Վանի թագավորության արքա Արգիշտի Ա-ի կողմից: Երևանի Արին բերդ բլրի վրա են պահպանվում Էրեբունի բերդաքաղաքի մնացորդները:Դեռևս 1879-ին բլրի ստորոտից հայտնաբերված առաջին սեպագիրը, այնուհետև ռուս հնագետ Իվանովսկու ուսումնասիրությունները ձևավորում են մասնագիտական հետաքրքրություն հնավայրի նկատմամբ, իսկ 1950-ին սկսվում են Էրեբունի ամրոցի կանոնավոր պեղումները: Հենց առաջին իսկ տարում հայտնաբերված սեպագիր արձանագրությունից պարզվում է, որ այս ամրոցը կառուցվել է Արգիշտի I արքայի կողմից իր թագավորության հինգերորդ տարում` մ. թ. ա. 782թ., և անվանվել Էրեբունի: Այսօր արդեն 2800-ամյա Երևանը այդ բերդաքաղաքի ուղղակի ժառանգորդն է։ Էրեբունին այսօր լայն հասարակության համար բաց հայտարարված միակ հնագիտական հուշարձանն է Երևան քաղաքում, իսկ «Էրեբունի» պատմահնագիտական արգելոց-թանգարանը` ուրարտագիտության կարևոր կենտրոններից մեկը մեր տարածաշրջանում։
Արգիշտի Ա-ն Վանի թագավորության արքաներից է։ Մենուա թագավորի որդին է և հաջորդը։ Արգիշտի Ա-ի գահակալության տարիներին Վանի հայկական թագավորությունը հասել է հզորության գագաթնակետին։ Արգիշտի Ա գործունեությունը վերականգնվում է ճշգրիտ ժամանակագրությամբ շնորհիվ «Խորխոռյան տարեգրության», որում իրադարձությունները ներկայացվում են հանգամանորեն։ Արգիշտի Ա-ն գահակալման հինգերորդ տարում կառուցել է Էրեբունի քաղաքը, որտեղ վերաբնակեցրել է 6600 հոգի՝ Խաթե և Ծուպա երկրներից։ Էրեբունի քաղաքի բերդն ունեցել է արքունի պալատներ և կրոնական տաճարներ, պահեստներում պահվել է զինամթերք և պարեն։ Էրեբունին եղել է ուրարտական խոշոր ռազմա-վարչական կենտրոն, որտեղից Արգիշտի Ա-ն և նրա հաջորդները ռազմարշավներ են կատարել դեպի երկրի հյուսիսարևելյան շրջանները։ Կառավարման 11-րդ տարում (մ.թ.ա. 776 թվականին) Արարատյան դաշտում Արգիշտի Ա-ն կառուցել է վարչա-տնտեսական կարևոր նշանակություն ունեցող մեկ ուրիշ քաղաք՝ Արգիշտիխինիլին։ Արմավիրի բլրում հայտնաբերված արձանագրությունները պատմում են Արգիշտիխինիլիում և նրա մերձակա շրջանում Արգիշտի Ա-ի շինարարական աշխատանքների և ոռոգող ջրանցքի կառուցման մասին։ Գտնվել են Արգիշտի Ա-ին վերաբերվող արձանագրությամբ պատկերազարդ բրոնզե սաղավարտներ, վահաններ և այլ իրեր, որոնց մի մասը պահվում է Էրեբունի թանգարանում։